Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość , że 2 lipca 2016 , w wieku 82 lat, zmarł Gerard Wołodźko - wiceprzewodniczący Rady Powiatowej Sojuszu Lewicy Demokratycznej w Otwocku. Wieloletni działacz lewicy , niezwykle aktywny i odważny w głoszeniu swoich poglądów, polityk samorządowy i wielki propagator sportu. Wspaniały, bardzo oddany swej pracy kolega, człowiek prawy i życzliwy. Najbliższym składamy serdeczne wyrazy współczucia.
Koleżanki i koledzy z otwockiego SLD
To jeden z przywilejów młodości.
Gdy masz siedemnaście lat, śmierć wydaje ci się gwiazdą odległą o tyle lat świetlnych,
że nawet przez potężny teleskop ledwie ją widać.
Potem starzejesz się i odkrywasz, że to nie gwiazda tyko wielki jak nieszczęście asteroid,
który leci prosto na ciebie …
Jonathan Carroll
Drogi Gerardzie,
Ty właśnie czułeś tę zbliżającą się katastrofę i…
Ze stoickim spokojem przygotowywałeś się do tego nieuchronnego w każdym życiu momentu.
Nauczyłeś wnuka „obsługi Borek”, a jeszcze wcześniej, bo w sobotę 11 czerwca , mimo złego samopoczucia przyjechałeś do naszego kolegi Leszka Tywonka, gdzie duża grupa naszych aktywistów spotkała się w cudownej scenerii szymanowickiego sadu. W czerwonym polarze, tak jakbyś chciał zamanifestować swoje lewicowe korzenie, jeszcze w niezłej formie fizycznej, ale już odległy myślami. Zauważyłam to analizując zdjęcia wykonane, podczas tego spotkania, które jak się okazało było naszym pożegnaniem.
To właśnie Ty, zaledwie w ubiegły wtorek ,przekazałeś mi smutną wiadomość o śmierci naszego partyjnego kolegi , dr Walczyńskiego, z Twojego otwockiego koła- również członka Rady Powiatowej Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
….A tyle jeszcze mieliśmy zadań do wykonania. Zbliża się rocznica Bitwy Radwankowskiej, której obchody to przecież było Twoje Gerardzie zadanie, zwłaszcza w epoce ,kiedy czci się jedynie słusznych „ Żołnierzy Wyklętych” często zakłamując przy tym historię. Kto będzie pisał do Linii Otwockiej, czy Tygodnika Regionalnego o problemach Otwocka, które znałeś jak mało kto. A obiecane, a jeszcze nie zrealizowane , spotkania ze znanymi lewicowymi politykami? A kolejne wybory, kto to będzie realizował? Kto będzie wysyłał do kolegów sms-y informujące o naszych akcjach i spotkaniach? Wyjątkowe było Twoje Gerardzie zaangażowanie. Przekazywałeś swoją polityczną wiedzę, i dużo każdy z nas mógł się od Ciebie nauczyć.
Czasami się sprzeczaliśmy, ale Ty doceniałeś moją pracowitość , a ja Twoją pasję i znajomość polityki.
Co prawda nasza znajomość jest niezbyt długa, ale zawsze związana z lewicą. Pamiętam , gdy na początku lat 90-tych przyjechałeś z naszym licealnym nauczycielem fizyki prof. Bogdanem Kusińskim , do naszego celestynowskiego domu, aby mnie i mojego męża, zachęcić do wstąpienia do SDRP. Nie myślałam , że to się zaczyna prawie nowa epoka dla mnie. I nasza bardzo ścisła, od 2010 roku, współpraca, gdy próbowaliśmy ratować przed całkowitym niebytem otwocką lewicę. Chyba teraz, bardziej niż kiedykolwiek wcześniej rozumiemy, jakie to ważne w skali całego kraju, a tym bardziej na naszym podwórku , w powiecie otwockim.
Będzie nam Ciebie bardzo brakowało , bo nie jest prawdą, że „nie ma ludzi niezastąpionych” . Otwocka lewica potrzebuje nowych działaczy, najlepiej młodych, bo to przecież dla nich, dla ich przyszłości to budowanie naszych małych ojczyzn -poprzez pracę w lokalnych samorządach swoich regionów- działanie w sejmikach, czy dla całej Polski – tworzenie prawa w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej. Bo kolejne wybory już niedługo. Samorządowe w 2018 roku, następnie do Sejmu i Senatu, Prezydenckie.
A my, Ci z dużym stażem możemy doradzać i pilnować ,aby wszystko było w zgodzie z naszymi lewicowymi ideałami.
Takie były Twoje przekonania . Bardzo Ci za Twoją obecność w naszym życiu dziękujemy.